Οικολογική κατασκευή
Γενικά τα κορμόσπιτα ή σπίτια με ξύλινο φέροντα οργανισμό (timber Frame Building), έχουν το χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα από οποιοδήποτε κτίριο, το οποίο κατασκευάζεται με άλλο δομικό σύστημα (π.χ. μέταλλο, οπλισμένο σκυρόδεμα κτλ.) βλέπε συγκριτικό πίνακα από Μελέτη Αυστριακού Ινστιτούτου
Το αποτύπωμα άνθρακα είναι το σύνολο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που εκπέμπονται στο περιβάλλον για την επεξεργασία ενός υλικού ή κατασκευής. Το ξύλο σαν υλικό χρειάζεται την λιγότερη δυνατή επεξεργασία από οποιοδήποτε άλλο υλικό δόμησης.
Καλλιεργούμενα δάση
Τα ως άνω ελπιδοφόρα βήματα της ανθρωπότητας προς την προστασία του περιβάλλοντος, έχουν νόημα μόνο, αν η υλοτόμηση του ξύλου γίνεται ελεγχόμενα από καλλιεργούμενα δάση, προκειμένου προσπαθώντας να μειώσουμε τα αέρια θερμοκηπίου, να μην διαταράξουμε την φυσική ισορροπία του οικοσυστήματος από ανεξέλεγκτη και πολλές φορές παράνομη υλοτόμηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη θέση των κομμένων δέντρων φυτεύονται καινούργια (σε όλες τις προηγμένες χώρες), ώστε να αναπαραχθεί το δάσος και να αποκατασταθεί η φυσική ισορροπία, αλλά και να υπάρχει μετά από χρόνια νέο δάσος για υλοτόμηση. Έτσι σήμερα στις προηγμένες χώρες υπάρχει περισσότερο δάσος, απ’ ότι πριν από 50 χρόνια. Στη Σουηδία, Φινλανδία, Γερμανία και την Αυστρία τις μεγαλύτερες παραγωγικές χώρες ξυλείας στην Ευρώπη, η ανάπτυξη των δασών έχει θετικό πρόσημο. Δυστυχώς στον πλανήτη μας, όπως και στην Κύπρο η κατάσταση των δασών δείχνει ότι δεν υπάρχει ορθολογική διαχείριση. Έτσι η εταιρεία που θα κατασκευάσει το σπίτι σας, πρέπει να έχει πιστοποίηση καλλιεργούμενης ξυλείας και όχι ξυλεία από χώρες που έχουν κατηγορηθεί ή είναι ύποπτες για παράνομη υλοτόμηση
Η ECO χρησιμοποιεί αποκλειστικά καλλιεργούμενη ξυλεία και εκτός από την προστασία των δασών, σημαντικό πλεονέκτημα αποτελεί, η σταθερή και υψηλή ποιότητα υλοτομημένης ξυλείας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο καλλιεργούμενο δάσος τοποθετείται στα 3000 π.Χ. από Έλληνες στον Μινωικό Πολιτισμό και ήταν η ελιά. Οι Κρήτες χρησιμοποίησαν το ξύλο ευρέως στην δόμηση όπως π.χ. στα ανάκτορα της Κνωσού.
Το ξύλο χρησιμοποιήθηκε στη μινωική αρχιτεκτονική ως φέρων οργανισμός των κτιρίων και το γεγονός αυτό αποτέλεσε μια επανάσταση για την Προϊστορική εποχή. Οι Μινωίτες χρησιμοποιούσαν το ξύλο όπου ο ρόλος της μεταφοράς φορτίων ήταν κρίσιμος. Δηλαδή στα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία , όπως είναι οι πεσσοί και η τοιχοποιία. Η χρήση ξύλινων πεσσών αντί λαξευτών τρισδιάστατων ξύλινων πλαισίων γύρω από τα ανοίγματα των τεράστιων παραθύρων και κυρίως των πολύθυρων υπαγορεύθηκε από την ανάγκη έκφρασης μιας πολυώροφης διάτρητης αρχιτεκτονικής, εντυπωσιακής και μοντέρνας, με πολλά ανοίγματα όχι μόνο στους ορόφους αλλά κυρίως στο ισόγειο , σε μια έντονα σεισμογενή περιοχή.
«Η αντισεισμικότητα του μινωικού δομικού συστήματος οφείλεται στην πολύ μεγάλη χρήση του ξύλου είτε ως ύλη με εξαιρετική αντοχή στον είτε ως κύριο φέρον στοιχείο δομικών συστημάτων , μέσω των οποίων μειώνονται σημαντικά οι μάζες των τοίχων και οι αδρανειακές δυνάμεις όχι μόνο στους ορόφους αλλά και στο ισόγειο » διευκρινίζει η μελετήτρια της Κνωσού κα Τσακανίκα . Προσθέτει μάλιστα ότι τα ισχυρά ξύλινα συστήματα που χρησιμοποίησαν οι Μινωίτες παρουσιάζουν μεγάλη δυνατότητα παραλαβής των παραμορφώσεων χωρίς να καταρρέουν εύκολα , συγκρατώντας παράλληλα την υπερκείμενη τοιχοποιία και τα πατώματα. Οι βλάβες από έναν σεισμό περιορίζονταν έτσι , αλλά και η αποκατάστασή τους ήταν ευκολότερη .
